De buikbaby

Vanaf ongeveer een week of 20 in de zwangerschap kan jouw ongeboren kind ook geluiden buiten de baarmoeder waar gaan nemen. Zoals bijvoorbeeld jouw stem of geluiden uit de omgeving. Een reden waarom verloskundigen vaak aanraden voorzichtig te zijn met hard geluid zoals bij een concert of feest. Hier kan de buikbaby van schrikken.

Ook zal jouw kind steeds duidelijker gaan reageren op de interactie die jij met hem hebt, wanneer hij nog in de buik zit. Bijvoorbeeld jouw hand op je buik, kan gevolgd worden door een reactie/beweging van jouw kind. En wanneer je praat of zingt, zal hij jouw stem of een melodie steeds beter gaan herkennen. Het communiceren met jouw kind is al begonnen! Evenals de taalontwikkeling van jouw kind. Supermooi dus om al veel tegen jouw buikbaby te praten of voor hem te zingen. Na de geboorte zal hij je nóg makkelijker herkennen, wat extra veiligheid en geborgenheid biedt én het stimuleert ook de taalontwikkeling.   

 

Communicatiefeit

Vaak denken we bij communicatie aan praten, het kunnen spreken van woorden. Maar communiceren en taal zijn zoveel meer dan dat. Zo onderscheiden we bijvoorbeeld verbale (woorden en toon) en non-verbale communicatie (lichaamstaal). Wist jij dat de impact van onze communicatie voor het grootste deel bepaald wordt door onze lichaamstaal? Om precies te zijn 55%. Een 38% van de impact van onze communicatie wordt bepaald door ons stemgebruik (o.a. toon) en slechts 7% door de woorden die wij gebruiken. Tuurlijk is kunnen praten best wel makkelijk, maar in relatie tot communicatie – en vooral ook de communicatie met het jonge kind – soms wel ernstig overschat!

Zie model hieronder:

Communicatie-experts

Vooral ons stemgebruik en lichaamstaal creëren dus de impact van onze communicatie. Dit maakt baby’s/kinderen meester in waarnemen wat wij communiceren, zonder dat zij daar zelf nog woorden aan hoeven te kunnen geven. Én.. zij geven ons – wanneer wij de focus op taal / woorden weglaten – dus ook al enorm veel terug in communicatie. Vaak zijn wij, als ouders, daar (nog) niet geheel bewust van. Maar juist òmdat kinderen nog geen beschikking hebben over taal en woorden zijn zij serieuze experts op gebied van het lezen van lichaamstaal en stemgebruik. Zij leren door naar ons te kijken, ons te volgen en te imiteren. En (nog) niet uit boeken of van Wikipedia. Dussss… lieve papa’s en mama’s; practice what you preach for! Jouw kind is een van de eersten die signaleert, dat iets wat jij communiceert niet kloppend is in relatie tot de woorden die jij geeft en/of het gedrag dat je zelf laat zien.. 😉

Taal en taalbegrip

Om de taalontwikkeling en het taalbegrip bij je kind te stimuleren helpt het wel om als ouder zoveel mogelijk woorden te geven aan wat je doet met én voor je kind. Maar bijvoorbeeld ook om terug te geven wat je ziet aan lichaamstaal en emoties bij je kind. Bijvoorbeeld wanneer hij uitgebreid gaapt en toe is aan zijn slaap: “Je gaapt lieverd, jij zal vast moe zijn, ik ga je naar je bed brengen”. Dit geeft bevestiging en erkenning, stimuleert de taalontwikkeling en het taalbegrip van jouw kleine. Zo kan ook (voor)lezen bijvoorbeeld op iedere leeftijd! Het kent zelfs grote voordelen voor de spraak-taalontwikkeling om daar zo vroeg mogelijk – lees babytijd – mee te starten.

When life gives you lemons..

Ook kan jij gerust benoemen welke emoties jijzelf ervaart wanneer jij beïnvloed wordt door een emotie van jezelf. Je kind kan dan taal gaan koppelen aan hetgeen hij waarneemt in een situatie, of bij jou als ouder. Binnen mijn coachingstrajecten krijg ik nog geregeld terug van ouders: ‘Huh, maar Lin, even serieus! Dus als ik mij bijvoorbeeld verdrietig voel als ouder, dan ga ik dat delen met mijn kind?’ Ja! Dat klopt. Dat kan je heel goed doen. Vanuit jouw volwassen rol kan jij in woorden, passend bij de leeftijd van jouw kind, vertellen wat er speelt bij jezelf. Zonder daarmee de verantwoordelijkheid voor jouw emotie bij jouw kind te leggen natuurlijk! Wij hebben in het leven, als volwassene, zelf de verantwoordelijkheid om met onze emoties te dealen. Maar dat we allemaal met emoties dealen, dat mag jouw kind – hoe jong dan ook – zien en weten. Kinderen leren daarmee dat kwetsbaarheid en emoties er gewoon mogen zijn. Het leven geeft ons allemaal wel eens lemons! Daarmee geef je je kleine indirect ook toestemming voor de eigen kwetsbaarheid en emoties. En wellicht leert hij dan ook nog van jou hoe je – van die lemons in het leven – lemonade òf Martini kan maken! Mooi toch?!

Liefs Linda, New Nurture.